چین های پتیگماتیک به چین های روده ای شکلی اطلاق می شود که در آنها خمش ها و پیچش های شدید در یال ها دیده می شود. این چین ها در بسیاری از میگماتیت ها و میگماتیت های تحول یافته از شیست های کمپلکس میگماتیتی منطقه سیمین دیده می شوند. اما در میگماتیت های تحول یافته از هورنفلس ها حضور ندارند. رشد و گسترش چین های پتیگماتیک میگماتیت ها، در طی جدایش لوکوسوم و مزوسوم صورت می گیرد. این فرایند توسط چین خوردگی فعال مرزهای لوکوسوم و افزایش شعبات رگه ها در طی فرآیندهای ثانویه، گسترش می یابد. اختلاف شدید رئولوژیکی بین رگه های چین خورده با زمینه از مهمترین دلایل رشد و جدایش اشکال پتیگماتیک می باشد. احتمالاً گسترش زون های برشی، شیستوزیته موجود در میگماتیت های تحول یافته از شیست ها و نیز اندازه درشت کانی های موجود در آنها، گسترش این چین ها در منطقه را تسهیل کرده است.
جعفری, سیده راضیه, سپاهی, علی اصغر. (1391). مکانیسم گسترش چین های پتیگماتیک در میگماتیت ها و شیست های میگماتیتی منطقه سیمین، همدان. یافتههای نوین زمینشناسی کاربردی, 6(12), 9-17.
MLA
سیده راضیه جعفری; علی اصغر سپاهی. "مکانیسم گسترش چین های پتیگماتیک در میگماتیت ها و شیست های میگماتیتی منطقه سیمین، همدان". یافتههای نوین زمینشناسی کاربردی, 6, 12, 1391, 9-17.
HARVARD
جعفری, سیده راضیه, سپاهی, علی اصغر. (1391). 'مکانیسم گسترش چین های پتیگماتیک در میگماتیت ها و شیست های میگماتیتی منطقه سیمین، همدان', یافتههای نوین زمینشناسی کاربردی, 6(12), pp. 9-17.
VANCOUVER
جعفری, سیده راضیه, سپاهی, علی اصغر. مکانیسم گسترش چین های پتیگماتیک در میگماتیت ها و شیست های میگماتیتی منطقه سیمین، همدان. یافتههای نوین زمینشناسی کاربردی, 1391; 6(12): 9-17.
)