چین های پتیگماتیک به چین های روده ای شکلی اطلاق می شود که در آنها خمش ها و پیچش های شدید در یال ها دیده می شود. این چین ها در بسیاری از میگماتیت ها و میگماتیت های تحول یافته از شیست های کمپلکس میگماتیتی منطقه سیمین دیده می شوند. اما در میگماتیت های تحول یافته از هورنفلس ها حضور ندارند. رشد و گسترش چین های پتیگماتیک میگماتیت ها، در طی جدایش لوکوسوم و مزوسوم صورت می گیرد. این فرایند توسط چین خوردگی فعال مرزهای لوکوسوم و افزایش شعبات رگه ها در طی فرآیندهای ثانویه، گسترش می یابد. اختلاف شدید رئولوژیکی بین رگه های چین خورده با زمینه از مهمترین دلایل رشد و جدایش اشکال پتیگماتیک می باشد. احتمالاً گسترش زون های برشی، شیستوزیته موجود در میگماتیت های تحول یافته از شیست ها و نیز اندازه درشت کانی های موجود در آنها، گسترش این چین ها در منطقه را تسهیل کرده است.
جعفری, سیده راضیه, & سپاهی, علی اصغر. (1391). مکانیسم گسترش چین های پتیگماتیک در میگماتیت ها و شیست های میگماتیتی منطقه سیمین، همدان. یافتههای نوین زمینشناسی کاربردی, 6(12), 9-17.
MLA
سیده راضیه جعفری; علی اصغر سپاهی. "مکانیسم گسترش چین های پتیگماتیک در میگماتیت ها و شیست های میگماتیتی منطقه سیمین، همدان". یافتههای نوین زمینشناسی کاربردی, 6, 12, 1391, 9-17.
HARVARD
جعفری, سیده راضیه, سپاهی, علی اصغر. (1391). 'مکانیسم گسترش چین های پتیگماتیک در میگماتیت ها و شیست های میگماتیتی منطقه سیمین، همدان', یافتههای نوین زمینشناسی کاربردی, 6(12), pp. 9-17.
VANCOUVER
جعفری, سیده راضیه, سپاهی, علی اصغر. مکانیسم گسترش چین های پتیگماتیک در میگماتیت ها و شیست های میگماتیتی منطقه سیمین، همدان. یافتههای نوین زمینشناسی کاربردی, 1391; 6(12): 9-17.
)