منطقه مورد مطالعه بخشى از نوار دگرگونى سنندج- سیرجان است و متشکل از سنگهاى دگرگونى ناحیه‌اى و مجاورتى است. تزریق توده باتولیتی الوند و توده نفوذی جنوب غرب ملایر (جنوب تویسرکان)، در سنگ میزبان رسی باعث شکلگیری سنگهای دگرگونی مجاورتی در منطقه شده است. توالى دگرگونى از سنگهاى اسلیت، فیلیت، شیست، شیست لکهای، هورنفلس کردیریتدار، متاولکانیک، مرمر و متاکالک- سیلیکات تشکیل شده است. سنگهاى پلیتى فراوانترین نوع سنگها هستند. زونهای دگرگونی ناحیهای شامل زونهای کلریت، کلریتوئید- کلریت، بیوتیت و گارنت و زونهای دگرگونی مجاورتی شامل کردیریت، کردیریت- آندالوزیت و کردیریت- پتاسیم فلدسپار± فیبرولیت میباشد. در حقیقت، شواهد حاکی از آن است که متغاقب دگرگونی ناحیهای، این منطقه تحت تاثیر تودههای نفوذی قرار گرفته و دگرگونی مجاورتی به وقوع پیوسته است. این زونها افزایش درجه دگرگونى به سمت تودههای نفوذی را نشان مىدهند. شواهد صحرایی، میکروسکوپی و ژئوشیمیایی نشان دهنده این مطلب است که پروتولیت سنگهای دگرگونی منطقه مورد مطالعه شامل شیلها و سیلتستونها با میانلایههایی از ماسهسنگها، سنگهای ولکانیکی بازیک- حدواسط و سنگهای آهکی میباشند.
)