با توجه به شرایط اقلیمی متنوع ایران شامل مناطق گرم و خشک و همچنین ساحلی میتوان گفت هوازدگی ناشی از تبلور نمک یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار روی دوام سنگهای استفاده شده در نمای بیرونی ساختمانها میباشد. در نتیجه ضروری است دوام سنگها ارزیابی شود و مناسبترین و مقاومترین آنها برای نمای بیرونی ساختمانها انتخاب شود. در این پژوهش دوام 6 نمونه تراورتن از مناطق آذرشهر و محلات در برابر هوازدگی ناشی از تبلور نمک مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور آزمایش هوازدگی نمک در سولفات سدیم تا 60 چرخه انجام و بعد از هر 5 چرخه تغییردر وضیعت ظاهری نمونهها (تغییر رنگ، شورهزدگی و تخریب شیمیایی و فیزیکی)، ویژگیهای مکانیکی (مقاومت بار نقطهای، مقاومت کششی برزیلی و سرعت موج P) و افت وزنی نمونهها (Dry Weight Loss) ثبت و تعیین شده است. نتایج دلالت بر این دارد که تغییر در وضیعت ظاهری نمونهها شامل تغییر رنگ، شورهزدگی و همچنین تخریب شیمیایی و فیزیکی به دلیل اینکه معیار اندازهگیری آنها کیفی میباشد نمیتوانند ارزیابی خیلی دقیقی از دوام نمونهها در برابر هوازدگی نمک فراهم کنند. علاوه بر این نتایج نشان میدهد در بین پارامترهایی که معیار اندازهگیری آنها کمی میباشد مقاومت کششی برزیلی و سرعت موج P در مقایسه با مقاومت بار نقطهای و افت وزنی ارزیابی دقیقتری از دوام نمونهها میدهند. همچنین مشاهدات و ثبت ماکروسکوپی وضیعت ظاهری نمونهها در آزمایش هوازدگی نمک نشان میدهد که ویژگیهای سنگشناسی نقش مهمی در تخریب شیمیایی و فیزیکی و در نتیجه دوام دارند.